Do
kultywowania rodzimych tradycji
przyznaje się blisko pół miliona mieszkańców
Pomorza.
Kaszubi mają przecież swój własny język, który
oparł się
wielowiekowej germanizacji, własną literaturę i zwyczaje.
Niektóre
obrzędy –
ścinanie kani, kaszubska „sobótka” czy
wielkanocny
„dyngus” – mają pogański
rodowód.
Większość związana jest jednak z życiem religijnym i katolickimi
świętami.
Kaszubi słyną ze swej pobożności. Przydrożne kapliczki, figury świętych
i krzyże na rozstajach dróg na zawsze zrosły się z tutejszym
krajobrazem. Rdzenni mieszkańcy i osiadli tu przybysze maja tylko jeden
problem – jakie miasto jest stolicą Kaszub?
W
wierszu poetki Maryli Wolskiej
możemy wyczytać:
Siedem
miast od dawna
kłócą się
ze sobą.
Które
jest z nich wszech Kaszub
głową:
Gdańsk
miasto liczne,
Kartuzy
śliczne,
Święte
Wejherowo,
Lębork,
Bytowo,
Cna
Kościerzyna,
I
Puck perzyna.
Kaszuby to fantastyczny region dla
ludzi kochających wodę – w samej ziemi kartuskiej
doliczono się
niemal 200 jezior przekraczających powierzchnię 1 ha; a do morza
również jest niedaleko. Ziemia Kaszubska to
również
najwyższe wzniesienia na Niżu środkowoeuropejski z
„Kaszubskim
Olimpem” – Wieżyca (328 m n.p.m.), która
jest
bardzo
dobrym miejscem widokowym, a zimą rajem dla narciarzy. Uroki
wypoczynku
w Szwajcarii Kaszubskiej (z niemieckiego Kassubische Schwiez) można
pogodzić ze zwiedzaniem Trójmiasta, które szczyci
się
wyjątkowo bogatą historię. Gdańsk to miasto o
ponad tysiącletniej
historii z pięknymi zabytkami, szczególnie atrakcyjnymi dla
ludzi ceniących turystykę historyczną; Sopot –
pięknie położony
kameralny kurort, ożywający w okresie letnim, dzięki wielkim
wydarzeniom kulturalnym; Gdynia – „miasto
morza”,
dynamiczne i nowoczesne. Niewątpliwym atutem tych miast
są atrakcje
proponowane wszystkim, którzy odwiedzą ich gościnne progi.
Długo
można wymieniać wszystkie niezwykłe miejsca Szwajcarii Kaszubskiej,
opowiadać o gościnności mieszkańców, tradycjach, legendach,
bo
to kraina wyjątkowa i warta poznania.